Antaŭ ne longe mi sidis en la trajno. Mi vojaĝis hejmen ka mi sidis in kupeo kun juna viro. Mi estimas, ke li estis dek ses jarojn aĝa. Mi aŭskultis, ke li parolis kun amiko per lia poŝtelefono. Li rakontis: «Mi estis dum semajnfino en islama aranĝaĵo. Jes, mi nus estas islamano. Mia amiko diris al mi, ke mi estas islamano ĉiutempe, sed mi ne sciis. Mi preĝis kaj mi lernis la kvin kolojn ... preĝo kaj fasto kaj salâm ...»
Poste mi demandis lin, ĉu li konvertis al la islamo. Li rakontis pri lian islaman amikon, ke li estis islamano ĉiutempe, ke ĉiu homo denaska estas islamano. Kaj ke li ankoraŭ ne scias multa, sed li volas scii ĉiomon pri islamajn interdiktojn ...
Mi malbonestis. Mi kontraŭvole ĝisfund konas kiajn grupojn. Ili predikas ŝtonepoka islamo, ili interpretas tute laŭvorte la Sanktan Koranon, ilia islamo konsistas sole el reguloj kaj interdiktoj. Ilia konvinko estas tutsole ĝusta kaj se oni ne konsentas kun ili, ili minacas pri la «fritila infero.» Mi ne troigas.
Ĉiam denove estas mia demando: Kial tiu ŝtonepoka islamo estas atrakcia por eǔropaj gejunuloj? Kial ili volas sekvi al rigida ileologio, kiu klasifikas ĉiomo en bona - malbona, permesita - malpermesita, nigra - blanka?
No comments:
Post a Comment